Ojciec Marcela Duchampa, Eugéne, był ważną figurą w życiu małego miasteczka Blainville, notariuszem, urzędnikiem państwowym, był to maly energiczny człowiek o bystrym umyśle i pogodzie ducha. Jako ojciec był bardzo tolerancyjny a nawet pobłażliwy, jak każdy ojciec chciał by jego dzieci miały pewną przyszłość, zostały prawnikami, lekarzami, lecz okazało się że wszystkie jego dzieci wybrały ryzykowny zawód artysty. Winą za ten stan rzeczy można obarczać teścia Eugéne, który dorobił się dużego majątku jako armator, co pozwoliło mu całkowicie oddać się pasji malarstwa i grafiki. Mowa o Emilu Fredericu Nicolle, dziadku Marcela Duchampa od strony matki. Był on wziętym rytownikiem akademickim, tworzył malownicze widoki swojej okolicy, a jego prace cieszyły się wielkim powodzeniem, również na wystawie światowej w Paryżu. Matka Marcela, Lucie również przejawiała zainteresowania artystyczne, ale nie była aż tak utalentowana jak jej ojciec, malowała amatorskie sceny uliczne a po wyjściu za mąż ozdabiała domową porcelanę. Henri-Robert-Marcel Duchamp urodził się w Blainville 28 lipca 1887 roku. Pół roku wcześniej rodzice Marcela stracili córeczkę i Lucie, matka miała nadzieję że urodzi się córeczka. Zdjęcie po lewej przedstawia trzyletniego Marcela ubranego w sukienkę, co nie było czymś bardzo nietypowym w tamtych realiach, a jednak wpłynęło zapewne na formowanie się przyszłego artysty. Duchamp rzadko wspominał swoje dzieciństwo, wydaje się że było szczęśliwe, naznaczone nielicznymi konfliktami i uczuciami rodzinnymi. A jednak jego uczucia do matki miały posmak obojętności, jego matka była dotknięta postępującą głuchotą, co zaowocowało jej obojętnością i wycofaniem. Lucie, matka, pozostaje postacią bardzo tajemniczą w życiu Marcela. W ciągu pierwszych dwóch lat życia Marcel właściwie był jedynakiem, bo dwaj starsi bracia wyjechali do szkoły jeszcze przed jego narodzinami, postać ojca Marcela jest bardzo pozytywnie zarysowana, pełna miłości i podziwu dla syna, a jednak najbliższym członkiem rodziny była przez okres dzieciństwa dwa lata młodsza siostra, Suzanne, na zdjęciu po prawej. We wrześniu 1897 roku dziesięcioletni Marcel podjął naukę w Lycee Corneile, była to ponura kamienna forteca. Marcel nie był wybijającym się uczniem, ale przeszedł przez lata szkolne bez większych problemów, jego ulubionym przedmiotem była matematyka, zajął pierwsze miejsce w konkursie matematycznym, pobierał tu również lekcje rysunku, a jednak prawdziwym mentorem dla Marcela był brat, Gaston, którego styl rysowania podziwiał i starał się naśladować. Jego brat przybrał sobie imię Jacques Villon i tworzył głównie prace komercyjne, plakaty, miedzioryty akwatinty i litografie no i sprzedawał rysunki do gazet. A zatem zewsząd otacza Marcela artystyczna atmosfera, mając lat 14 w 1902 roku tworzy już wiele rysunków w różnych technikach, jego ulubionym tematem jest Suzanne. Tego roku w lecie Marcel maluje swój pierwszy obraz olejny, pejzaż z Blainville. Jest to impresjonistyczne ujęcie łąki za domem rodzinnym, wykonane głównie w odcieniach zieleni, w owym czasie jego ulubionym impresjonistą był Monet, Marcel znał jego obrazy z reprodukcji. Ten obraz jest zapowiedzią tematu pojawiającego się wielokrotnie w twórczości Duchampa, pejzażu z wodą. Trudno było zauważyć Marcela podczas siedmioletniego pobytu w lycee. Niski jak na swój wiek, z rudobrązowymi włosami, lekko piegowatą jasną cerą, w 1904 roku zdał bez wyróżnienia egzamin baccalaureat, otrzymał natomiast medal Societe des Amis  des Arts, co było dla niego rodzajem oficjalnego potwierdzenia decyzji zostania artystą. Duchamp nie był cudownym dzieckiem, a jednak jego atutem było to że wiedział co chce robić, jego bracia przetarli dla niego szlak, jesienią 1904 roku, z błogosławieństwem ojca opuścił na dobre dom rodzinny i zamieszkał z bratem Gastonem w Paryżu, w samym sercu dzielnicy artystów, na Montmartre.